Karanlıktan Güneşe

 insan ne kadar güçlü olursa olsun, yorulur,

her adımda bir umutsuzluk,

her nefeste bir çöküş.

yükler ağırlaşır, hayaller küçülür,

ve sonunda,

en derin karanlıkta kaybolur. 

ve yine de bir kıvılcım kalır içerde,

sönmeyen, inatçı,

sessiz bir serüven,

çünkü en derin karanlık bile gizler

yeniden doğacak

güneşi içinden.

belki de

her düşüş bir çağrıdır,

içten gelen o suskun direnişe.

yol biter, ses susar,

gölge uzar ama

insan yürür

yine kendi güneşine.