benkahveicerken

 Güne başlarken görüldüğü üzere kahvemi ve öncesinde yolluğumu (kahvaltımı) hazırladım. An itibariyle evden çıkma saatini beklemekteyim. Haftanın ilk günü gibi olsa da tatil idi dün. Haliyle bugün haftanın ilk çalışma günü. Ve bu ne demek oluyor; günler birbirine girecek. Beyin algılamayacak  hangisi günün ortası, hangisi son mesai günü vs. Bakalım görelim. 

Telefonda📱değil de bilgisayarda💻 yazmayı seviyorum blog yazılarımı📝. Ki buna bağlı olarak da telefonda değil bilgisayarda takılmayı. Instagram , twitter gibi sosyal medyalara🛜 bile bilgisayardan bakıyorum evde olduğumda. Memlekette ilgi çekecek bir şey kalmayınca ben de son zamanları futbol -Galatasaray'ı🟡🔴- izleyerek geçiriyorum.  🗞️Haber bültenlerini "bu kadar da olmaz." ,"yok artık bunu mu demiş?" deme şokundan ötürü izlemiyorum. Memlekette bir şeyler olsa sosyal medyada öğrenirim saatler sonra. Herkese bir rol verilmiş oynuyor işte. Biz de "bu iyi, bu kötü" diyoruz. Booş. Hanımın uzmanlık sınavı📚 var. Ben de onunla çalışmaya başladım. İleride kendim de gireceğim de kıyısından köşesinden bakmak iyi oluyor. Bu aralar tekrar 📸 fotoğraflara düştüm. Dazz uygulaması ile eski fotoğraf efekti veriyorum ve paylaşıyorum ınstagramda. Eski fotolar gibi görününce daha güzel olur bence.  Bu yazıyı yazarken 🕣saat 20:06 , vakit akşam ve 🎶kulakta 'Kü...

 

  insan  ne kadar güçlü olursa olsun, yorulur, her adımda bir umutsuzluk, her nefeste bir çöküş. yükler ağırlaşır, hayaller küçülür, ve sonunda, en derin karanlıkta kaybolur.  ve yine de bir kıvılcım kalır içerde, sönmeyen, inatçı, sessiz bir serüven, çünkü en derin karanlık bile gizler yeniden doğacak güneşi içinden. belki de her düşüş bir çağrıdır, içten gelen o suskun direnişe. yol biter, ses susar, gölge uzar ama insan yürür yine kendi güneşine.

  RePost IG : @beyzas.journey

   Körlük (Portekizce özgün adı: Ensaio sobre a cegueira), Portekizli yazar José Saramago’nun 1995 yılında yazdığı alegori, bilimkurgu, gerilim ve psikolojik bir romandır. Roman, 1998 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi olan Saramago’nun en ünlü eserlerinden birisidir. Kitap, ilk olarak 1999’da Türkçeye çevrilmiştir.    Konusu, körlüğün salgın bir hastalık gibi yayıldığı bir toplumda korku ve paniğin hâkim olması sonucu ahlaki değerlerin çökmesidir. Kitaptaki olaylar, adı bilinmeyen bir ülkenin adı bilinmeyen bir şehrinde geçmektedir. Romandaki hiçbir kahramanın adı yoktur, herkes sıfatları ile anılmaktadır. Nokta ve virgül dışında hiç noktalama işareti olmadan yazılmıştır. 

Eskinin Twitter , yenisinin ise X olduğu platformda dolaşırken güzel bir görsele denk geldim. Orucun , gözüne, midene, diline ve kulağına hakim olmak demek olduğunu diyorlardı. Ne de haklı ne de yerinde bir paylaşım. Aklıma hemen Hacı Bektaş-i Veli Hazretleri nin sözünü getirdi. “ Eline, beline, diline sahip ol! ” Bunu sadece Ramazan vaktinde değil de her daim yapmak gerektiğini anladığımız, nefsimize uymadan, insanlara karşı sınırımızı bilerek, işlemediğimiz günahın masumu olmadığımızı, günahkar olsa bile bir insanı yargılama hadsizliğine bulaşmadığımız günler aylar yılları olur inşallah.